Browsing: Food

การลดบริโภคเนื้อสัตว์ช่วยลดโลกร้อน และทำให้สุขภาพดีขึ้น /Modified by ERM-Siam Co., Ltd. 1. ดีต่อสิ่งแวดล้อม การลดการบริโภคเนื้อสัตว์ดีต่อสิ่งแวดล้อม เนื่องจากฟาร์มเลี้ยงสัตว์เชิงอุตสาหกรรมส่งผลกระทบอย่างมากต่อสิ่งแวดล้อม มูลสัตว์ปริมาณมากทำให้เกิดมลพิษ อาหารสัตว์ก็มาจากการเพาะปลูกที่ใช้ยาฆ่าแมลงและปุ๋ยที่ทำลายสิ่งแวดล้อมและส่วนใหญ่ต้องใช้การขนส่งจากที่ไกลๆ นอกจากนี้ฟาร์มเลี้ยงสัตว์เชิงอุตสาหกรรมยังทำให้เกิดมลพิษในน้ำ ดินและอากาศอย่างมาก และเป็นสาเหตุของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการตัดไม้ทำลายป่าเพื่อทำทุ่งเลี้ยงสัตว์และปลูกพืชเชิงเดี่ยวเพื่อเป็นอาหารสัตว์ 2. ดีต่อสุขภาพ ในประเทศพัฒนาแล้วมีการบริโภคไขมันและโปรตีนมากเกินไปจนกระทั่งเป็นสาเหตุให้เกิดความเจ็บป่วย การบริโภคเนื้อสัตว์มากเกินไปมีความสัมพันธ์กับการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจและมะเร็งบางชนิด การรับประทานอาหารที่มีไขมันอิ่มตัวปริมาณมากก็มีความสัมพันธ์กับการเป็นโรคเบาหวานประเภทที่ 2 ระยะเริ่มต้นและระดับคอเลสเตอรอลในเลือดสูง การลดการบริโภคเนื้อสัตว์จึงดีต่อสุขภาพ 3. ดีต่อสัตว์ ในช่วง10 ปีที่ผ่านมา สนธิสัญญาลิสบอน (Lisbon Treaty) ที่มีการให้สัตยาบันโดยประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป ได้ยอมรับอย่างเป็นทางการว่าสัตว์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึก รวมถึงให้สิทธิและความคุ้มครอง และกำหนดให้สวัสดิภาพสัตว์อยู่ในระดับเดียวกับหลักการทางจริยธรรมอื่นๆ เช่น ความเสมอภาคทางเพศ การคุ้มครองสุขภาพและสวัสดิการสังคมของมนุษย์ แต่ปัจจุบันก็ยังมีการข่มเหงรังแกและฆ่าสัตว์อยู่ การลดการบริโภคเนื้อสัตว์จึงสามารถช่วยลดจำนวนสัตว์ที่ต้องถูกฆ่า 4. ดีต่อทุกคน องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) ระบุว่า ในปี พ.ศ. 2553 ราคาอาหารพุ่งแตะระดับสูงสุดนับตั้งแต่ช่วงทศวรรษหลังปี พ.ศ. 2532 ซึ่งการบริโภคเนื้อสัตว์เพิ่มขึ้้นเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักมาจาของวิกฤตราคาอาหารดังกล่าว ความต้องการบริโภคสินค้าเกษตรที่เพิ่มขึ้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นของประชากรเพียงอย่างเดียว แต่ยังขึ้นอยู่กับการใช้ทรัพยากรทางการเกษตรในกิจกรรมอื่นๆ นอกเหนือจากการเลี้ยงประชากรมนุษย์ (การให้อาหารสัตว์และการทำเชื้อเพลิงชีวภาพ) การลดค่าเงินดอลลาร์สหรัฐ และการขึ้นราคาน้ำมันและการประมาณการด้านการเงิน แหล่งข้อมูล: http://www.slowfood.com

อาหารเกษตรอินทรีย์เป็นอาหารที่ผลิตด้วยวิธีที่ได้มาตรฐานการทำเกษตรอินทรีย์ มาตรฐานเกษตรอินทรย์ของแต่ละประเทศแตกต่างกันออกไป แต่การทำเกษตรอินทรีย์โดยทั่วไปมีหลักปฏิบัติที่ส่งเสริมการหมุนเวียนทรัพยากรกลับมาใช้ใหม่ ส่งเสริมความสมดุลของระบบนิเวศ และรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ องค์กรที่ควบคุมคุณภาพสินค้าเกษตรอินทรีย์อาจเลือกสั่งห้ามใช้ยาฆ่าแมลงและปุ๋ยบางชนิดในการเพาะปลูก ปัจจุบันสหภาพยุโรป สหรัฐอเมริกา แคนาดา เม็กซิโก ญี่ปุ่นและอีกหลายประเทศต่างกำหนดให้ผู้ผลิตต้องขอใบรับรองพิเศษเพื่อจำหน่ายสินค้าเป็นอาหารเกษตรอินทรีย์ภายในประเทศนั้นๆ ในบริบทของระเบียบสินค้าเกษตรอินทรีย์ อาหารเกษตรอินทรีย์ คือ อาหารที่ผลิตด้วยวิธีที่ได้มาตรฐานสินค้าเกษตรอินทรีย์ซึ่งกำหนดขึ้นโดยรัฐบาลแต่ละประเทศและองค์กรระหว่างประเทศ แม้ว่าการปลูกพืชผักสวนครัวอาจเป็นการปลูกพืชแบบอินทรีย์ แต่การจำหน่ายอาหารที่ติดฉลากเกษตรอินทรีย์จะถูกควบคุมโดยหน่วยงานด้านความปลอดภัยอาหารของรัฐบาลแต่ละประเทศ เช่น กระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา (USDA) หรือ คณะกรรมาธิการยุโรป ผู้บริโภคสามารถแยกประเภทของอาหารเกษตรอินทรีย์ได้โดยการดูฉลากเกษตรอินทรีย์ ปัจจุบันสหภาพยุโรป สหรัฐอเมริกา แคนาดา เม็กซิโก ญี่ปุ่นและอีกหลายประเทศต่างกำหนดให้ผู้ผลิตต้องขอใบรับรองพิเศษตามที่รัฐบาลแต่ละประเทศกำหนดเพื่อจำหน่ายสินค้าเป็นอาหารเกษตรอินทรีย์ภายในประเทศนั้นๆ และผลิตภัณฑ์ที่จะได้รับการรับรองเป็นอาหารเกษตรอินทรีย์จะต้องปลูกและผลิตด้วยวิธีที่ตรงตามมาตรฐานของแต่ละประเทศ ตัวอย่างมาตรฐานรับรองสินค้าเกษตรอินทรีย์ของประเทศต่างๆ ออสเตรเลีย: มาตรฐานเกษตรอินทรีย์ NASAA (NASAA Organic Standard) สหภาพยุโรป: ระเบียบสินค้าเกษตรอินทรีย์ของสหภาพยุโรป (EU-Eco-regulation) สวีเดน: KRAV สหราชอาณาจักร: กระทรวงสิ่งแวดลอม อาหาร และกิจการชนบท (DEFRA) โปแลนด์: สมาคมนิเวศวิทยาโปแลนด์ (Association of Polish Ecology) นอร์เวย์: มาตรฐานตรวจรับรองเกษตรอินทรีย์ Debio (Debio Organic certification) อินเดีย: โครงการผลิตสินค้าเกษตรอินทรีย์แห่งชาติ (National Program for Organic Production,…